Fyrstu skrár yfir færibandið eru frá 1795. Fyrsta færibandakerfið er úr tré rúmum og beltum og kemur með shifes og sveifum. Iðnbyltingin og gufukrafturinn bætti upphaflega hönnun fyrsta færibandsins. Árið 1804 byrjaði breski sjóherinn að hlaða skip með því að nota gufuknúnu færibandskerfi.

Á næstu 100 árum munu véldrifnar færibönd byrja að birtast í ýmsum atvinnugreinum. Árið 1901 byrjaði sænska verkfræðingafyrirtækið Sandvik að framleiða fyrsta stál færibandið. Þegar búið er að smíða með leðri, gúmmíi eða striga ólum byrjar færiböndin að nota mismunandi samsetningar af efnum eða tilbúnum efnum fyrir belti.

Flutningskerfi hafa verið í þróun í áratugi og eru ekki lengur bara handvirk eða þyngdarafl. Í dag eru vélræn færibönd notuð mikið í matvælaiðnaðinum til að bæta matvæla gæði, skilvirkni í rekstri, framleiðni og öryggi. Vélræn færibönd geta verið lárétt, lóðrétt eða hallað. Þeir samanstanda af aflbúnaði sem stjórnar hraða búnaðarins, mótorstýringu, uppbyggingu sem styður færibandið og leiðir til að meðhöndla efni eins og belti, slöngur, bretti eða skrúfur.

Færiböndin bjóða upp á hönnun, verkfræði, notkunar- og öryggisstaðla og hefur skilgreint meira en 80 færibönd. Í dag eru til flatpúðar færibönd, keðjuflutningsmenn, færibönd á bretti, loftflutninga, færibönd úr ryðfríu stáli, færibönd til keðju, sérsniðin færibandskerfi osfrv. Hægt er að tilgreina færibandakerfið með álagsgetu, metnum hraða, afköstum, ramma stillingum og drifstöðu.

Í matvælaiðnaðinum eru algengustu færiböndin í matvælaverksmiðjum í dag belti færibönd, titringsflutninga, skrúfuflutninga, sveigjanlegir skrúfuflutninga, rafsegulflutninga og kapal- og pípulaga dráttarkerfi. Einnig er hægt að aðlaga og fínstilla nútíma færibönd til að mæta þörfum viðskiptavina. Hönnunarsjónarmið fela í sér þá tegund efnis sem þarf að færa og fjarlægð, hæð og hraða sem efnið þarf að hreyfa sig. Aðrir þættir sem hafa áhrif á hönnun færibandakerfisins fela í sér laust pláss og stillingar.